"بنام خداوند بخشنده ومهربان"

(اجرای این نمایشنامه؛منوط به اجازه کتبی از نویسنده این اثر میباشد)  

شخصیت ها :

1- راوی

2- درخت گیلاس

3- شاپرک خانم

4- گنجشک کوچولو

5- پیشی

6- خورشید خانم

 (پرده بالا میرود، قسمتی از صحنه روشن میشود)       

راوی：سلام بچه ها،امیدوارم حالتون خوب باشه؛ نمایشنامه ای که ما امروز براتون اجرای میکنیم اسمش هست                    "بابام همیشه زنده اس" خب یکی بود یکی نبود،غیر از خدای مهربون هیچکس نبود، توی این شهر شلوغ دخترخانمی بنام مریم با مامانش  توی یک خونه قدیمی؛ با یکسری حیونای مهربون دور هم  بخوبی و خوشی زندگی میکردند،سالها گذشت تا اینکه یک شب مهتابی!!(سکوت)..راستی شما بچه ها میتونیدحدس بزنید اون شب چه اتفاقی میتونه افتاده باشه!؟؟من میگم بهتره با هم نمایشنامه رو تماشا کنیم تا ببینیم که چه اتفاقی افتاده اون شب...

(قسمت راوی خاموش میشود نور آبی کمرنگی به قسمت دیگری از صحنه میپاشد)                   

صحنه：(حیاط خانه قدیمی،نورآبی کمرنگ دیگری بر روی درخت گیلاس میتابد؛در زیر درخت گیلاس کنجشگ کوچولوناراحت نشسته، نور صورتی قسمت دیگری ازصحنه روی دیوار خانه میتابد؛ پنجره اتاقی نمایان میشود که وصل به تراس میباشد،صدای جیرجیرکیها فضای صحنه را پر میکنند،که بهمراه ان موسیقی شب کودکانه ی در هم ادغام میشود؛شاپرکی بال زنان ازگوشه ای صحنه حرکت خود را اغاز؛تمام صحنه را دور میزند وشعر لالایی رابرای همه میخواند.)

شاپرک：گنجشک لالا

سنجاب لالا

آمد دوباره

مهتاب لالا

لالالالائی

لالالالائی

لالالالائی

لالالالائی

گل زود خوابید

مثل همیشه

قورباغه ساکت

خوابیده بیشه

لالالالائی

لالالالائی

لالالالائی

لالالالائی

جنگل لالالا

برکه لالالا

شب بر همه خوش

تا صبح فردا

لالالالائی

لالالالائی

لالالالائی

لالالالائی (...ودر آخر روی زمین کناردرخت گیلاس وگنجشگ مینشیند)

شاپرک：آخیش، امشب چقدر خسته شدم.                        

گنجشک کوچولو：سلام،شاپرک خانم.                          

شاپرک خانم：(با تعجب جامیخورد) !! ا..سلام.مگه شما هنوز نخوابیدی گنجشک کوچولو!!؟                        

درخت گیلاس：سلام.شاپرک خانم.                           

شاپرک خانم：!!! شما هم نخوابیدی گیلاس جون!؟                                                 

درخت گیلاس：نه شاپرک خانم ،آخه،آخه،امشب هیچکدوم از ماها خوابمون نمیبره.        

شاپرک خانم：ا...!!چرا آخه؟!چیزی شده؟!                         

گنجشک کوچولو：آخه،مریم جون امشب حالش اصلا خوب نیست،مریض شده،همش تو فکر اون هستیم.کنجشگ کوچولو：ای وای!!.دیدم امشب لامپ اتاقشم روشنه.(نگاهی سمت پنجره اتاق مریم می اندازه پرواز میکند کنار پنجره روی تراس مینشیند وبه داخل نیگاه میکند)                    

گنجشک کوچولو：امروز،اصلا نتونسته بیاد از اتاقش بیرون تا باهامون بازی کنه.کاش میتونستیم کمکش کنیم تا زودتر حالش خوب بشه.   

شاپرک：آره، مامانشم؛بالای سرش نشسته،و داره دستمال خیس میکنه میگذاره رو پیشونیش، فکر میکنم مریم جون تب داره ،طفلی اصلنم حالش خوب نیست .                   

گنجشک کوچولو：ای وای!!.پس حالا چیکار باید کرد شاپرک خانم!؟؟

شاپرک خانم：نمیدونم ،بایدیه ذره فکر کنم. (دراین هنگام پیشی از طرفی دیگر وارد صحنه میشود، با گلدان گوشه حیاط برخورد میکند؛گلدان به وسط صحنه پرت میشود، همه میترسند ،گنجشک کوچولو پر میزند کنار شاپرک مینشیند)               

پیشی：(اواز میخواند هر از گاهی خود را به دیوار حیاط میمالد) من پیشیه زرنگم میو میو،دنبال غذای دورنگم، چندروزه چیزی نخوردم، خیلی کاره نمردم،میووووو(نگاه به کنجشگ کوچولو دهنش اب میافتددست رو دلش میکشد )  آخ چه غذای چربی، عجب پرای نرمی،میوووی؛ تو سرمای زمستون، دارم یه جای گرمی آخ جووون.                      

درخت گیلاس：(حرف پیشی را قطع میکند).. بسه دیگه پیشی!!                  

پیشی：( تکانی میخوردخودش را جم وجور میکند) ا....سلام!!، گیلاس خانم.                   

شاپرک خانم：سلام ،پیشی ،اخه این چه کاریه همه رو ترسوندی!              

پیشی：(با پشیمانی) سلام.شاپرک خانم ،ببخشید،میوو.میگم!!!، چیزی شده همگی تون امشب اینجا جم شدین!؟                        درخت گیلاس：مریم جون،امشب حالش اصلن خوب نیست داره تو تب میسوزه.        

پیشی：میووووو، چقدر بد، کاش میشد کمکش کنیم.       

کنجشگ کوچولو：(نگاهی از پنجره به داخل می اندازد اهی میکشد) کاش باباش الان اینجا بود.                                      پیشی：!! مگه بابا نداره؟!!     

شاپرک：نه،               

پیشی：مطمنی!؟آخه،اون که همش میاد از داستانهایی که باباش براش تعریف میکنه ،برای ما هم میگه!!یعنی چی اخه میووو!!(به لب پنجره میرود کنجشک وشاپرک پرواز میکنند روی زمین) بروید کنار بببنم!!اره باباشم که نیست.عجب بابای بی فکری من میگم احتمالا باباش خوابه،میخواهید بیدارش کنم میووووو؟!                   

 ..گیلاس خانم：داری چیکار میکنی پیشی!!؟

پیشی：میخوام باباش ،بیدار بشه مریم جوون رو ببره دکتر.میووو                   

شاپرک خانم：(باناراحتی) بابای مریم جون خیلی وقته شهید شده!!!  

پیشی：چی!؟ یعنی میخوای بگی رفته پیش خدا؟                        

گنجشک کوچولو：اره

پیشی：پس اون قصه هاچی!؟

درخت گیلاس：همشون ،واقعیت داره،بابای مریم جون براش تعریف کرده.  

پیشی：(سردرگم) آخه مگه میشه میووو .من که متوجه حرفای شما نمیشم.یعنی الان بابای مریم جون زنده اس!؟؟ شاپرک：بابای مریم جون هرشب میاد براش قصه تعریف میکنه و ،وقتی مریم جون خوابید دوباره میره.من از مادربزرگم شنیدم که خیلی از باباهایی که رفتندپیش خدا هرشب میان و به بچه هاشون  سر میزنند.  

پیشی：خب چرا امشب بابای مریم جون نیومده بهش سر بزنه؟!! شاید هنوز وقتش نشده که بیاد،میووو.                         (گنجشک و شاپرک درخت بهم نگاه میکنند )                  

درخت گیلاس：من یک فکری به ذهن خورد.                      

همه：چه فکری !؟؟       

درخت گیلاس：بیایید همگی تون اینجا جمع شید تا بهتون بگم.(همگی دور درخت گیلاس حلقه میزند، نور خاموش میشود.باصدای راوی،نور همان قسمت را روشن میکند)      

راوی：بله بچه ها، همگی دوستای مریم دور درخت گیلاس جمع شدند،تا بببیند فکر درخت گیلاس چیه،(گوش میدهد)اگه موافق هستید باهم بریم ببینیم فکر گیلاس خانم چیه...بامن بیایید.. (راوی به طرف درخت گیلاس در تاریکی محو میشود نور ابی روی درخت گیلاس روشن میشود)                

شاپرک：فکر خوبیه،حالا کی میره؟!                       

گنجشک کوچولو：من.من میرم،چون من سریعتر پرواز میکنم و زودتر میرسم.تازه چندبار هم همراه مریم جون رفتم اونجا ادرسشو بلدم.          

پشی：پس خیلی خوبه میوو.         

درخت گیلاس：پس عجله کن ،تا دیر نشده،برو.                   

گنجشک کوچولو：(اماده پرواز میپرد )  

گیلاس خانم：صبر کن کنجشگ کوچولو(یک شکوفه گل از شاخ خود میکند به او میدهد) این گل رو هم ببر .

گنجشک کوچولو：(شکوفه گل گیلاس را به نوک میگیرد و پرواز میکند)

شاپرک：مواظب خودت باش گنجشک کوچولو،زودی هم برگرد وقت نداریم.  

گنجشگ کوچولو：چشم،زود برمیگردم.( نور صحنه  ضعیف فلشرمیخوردموسیقی، باریتم تندی شروع به نواختن میکند،کنجشنگ کوچولو تند تند بال میزند کل صحنه را دور میزند،نور میرود گنجشک کوچولو در تاریک محو میشود،موسیقی فروکش میکند تاریکی مطلق،)  سکوت .(موسیقی ارام،  نور سبز رنگی ارام ارام  برروی یه قبر شهید میتابد، گنجشک کوچولو ارام بال میزند و بر بالای قبر شهید مینشیند و گل را با دهان رو قبر میگذارد. ) 

گنجشک کوچولو：نفس زنان،سلام بابای مریم،من یکی از دوستای مریم جوون هستم،میخواستم به شما بگم مریم جوون امشب اصلا حالش خوب نیست و داره بدجور تو تب میسوزه، آخه ما شنیدیم شما شهدا هیچ وقت بچه هاتون رو تنها نمیگذارید همیشه بهشون سر میزنید،امشب دیدیم که مریم جون حالش بد شدبا دوستام تصمیم گرفتیم تا من بیام به شما اطلاع بدهم امشب زودتر به مریم جون سر بزنید؛ گفتیم شاید  شما رو ببینه حالش خوب بشه بدجور داره تو تب میسوزه.من امدم همین خبر رو بهتون برسونم من باید سریع برگردم ،تو رو خدا کمکش کنید.. ( صدای گنجشک کوچولو در فضا اکو میشود، نور سبز رنگ چند دفعه روشن و خاموش میشود  موسیقی بالا میگیرید وکل فضا را پر میکند، نور خاموش میشود و موسیقی قطع میشود)

""  ایپزود دوم  ""                

(باصدای قوقولی قوقو خروس، نور زرد رنگی صحنه را کاملا روشن میکند،خورشید خانم  بالامیرود ولبخند میزند،گنجشک کوچولوآواز میخواند ودور خانه و درخت گیلاس پرواز میکند همگی اهسته از اطراف صحنه وارد میشوند دور درخت گیلاس جمع میشوند)             

گنجشک کوچولو：

            جان مريم چشماتو وا كن، منو نیگا كن

شد هوا سپيد، در اومد خورشيد، وقت اون رسيد، كه بريم به صحرا

آی نازنين مريم

            جان مريم چشماتو وا كن ، منو نیگا كن

بشيم روونه، بريم از خوونه، شونه به شونه، به ياد اون روزها

آی نازني مريم

            باز دوباره صبح شد، من هنوز بيدارم

كاش مي خوابيدم، تو رو خواب مي ديدم

خوشه غم ، توی دلم، زده جوونه، دونه به دونه

دل نمي دونه، چه كنم با اين غم

آي نازنين مريم

            باز دوباره صبح شد، من هنوز بيدارم

كاش مي خوابيدم، تو رو خواب مي ديدم

خوشه غم ، توي دلم، زده جوونه ، دونه به دونه

دل نمي دونه، چه كنم با اين غم

آی نازنين مريم                

(پنجره اتاق باز میشود مریم نگاهی به داخل حیاط می اندازد ،با خوشحالی روسری خود را محکم میکند به حیاط می اید،پیشی ،گنجشک کوچولو ،شاپرک خانم دور مریم حلقه میزنند، وبا شادی به دنبال او  از صحنه خارج میشوند)        راوی：بله بچه ها، راست میگن که شهدا هیچ وقت بچه هاشون رو تنها نمیگذارند، همیشه حواسشون هست و کارهای ما رو نظاره گر هستند.پس بیایید قدر پدرو مادرهامون رو بدونیم ...وهیچ وقت از یاد شهدا غافل نشیم. تا یه نمایش دیگه همتون رو بخدا میسپارم...... (موسیقی ارام. )                                

                                        پایان.                                     " نویسنده："  رسول پوریزدی  "       اسفند ماه ۹۶__کرمان__